قوانين بین المللی آزار و اذیت و تبعیض براساس مذهب را به شدت ممنوع می کند. ماده 18 (2) میثاق بین المللي
حقوق مدنی و سیاسی که ایران آن را تصویب کرده است در این مورد میگوید، هیچکس نباید مورد اکراهی واقع شود
که به آزادی او در داشتن و یا قبول یک مذهب و یا اعتقادات مورد انتخاب او آسیب برساند. ماده 27 میثاق مدنی و سیاسی
اضافه میکند که اعضای گروهای اقلیت مذهبی نباید از حق اظهار نظر و انجام فرائض دینی خود محروم گردد .
ماده 13 قانون اساسی ایران مسیحیت را به عنوان آئین یکی از اقلیت های دینی به رسميت میشناسد و ماده 14 آن در این
مورد تصریح میکند همه مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیر مسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند
و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند، ماده 26 آزادی اجتماعی جوامع دینی را تضمین میکند .
ولی متاسفانه در عمل میبینم که حقوق این اقلیت در کشور ایران رعایت نمیشود و همیشه از طرف خود حکومت مورد
ظلم قرار گرفته میشوند به طوری که فشارهای زیادی چه در مراسم های مذهبی و یا مناسک آنها وارد میشود .
با این که این اقلیت در کشور بسیار فعال میباشند در زمینه های مختلف اقتصادی و یا صنعتی مجبور به ترک کشور
میشوند تا از این نگاه های تبعیض آمیز رها شوند.
اما نوکیشان مسیحی در ایران با مشکلات فراوانی روبرو هستند .طبق قانون جمهوری اسلامی اگر شخص مسلمانی
تعقیر دین بدهد مرتد شناخته میشود و جرم او اعدام و یا زندان های طولانی مدت میباشد که این مغایر با اعلامیه جهانی
حقوق بشر است که میگوید هر شخص حق دارد که دین و یا مذهب خود را آزادانه انتخاب کند .
با توجه به این که در طی این سالهای بعد از انقلاب حکومت اسلامی ایران با رفتارهای زننده خود وظلم های که به اسم
اسلام بر مردم روا داشته است و جوانان زیادی از قشرهای مختلف با تحقیق و مطالعه از دین اسلام خسته شده و تعقیر
دین داده و یا میخواهند بدهند با اینگونه مشکلات و یا تبعات روبرو می شوند.
به طور مثال نوکیش مسیحی سعید عابدینی 32 ساله که تبعه آمریکا میباشد برای دیدار خانواده خود به ایران سفر
کرد که تا کنون در زندان بسر میبرد و دور از همسر و فرزندش میباشد با توجه به این که دولت آمریکا و مجامع بین المللي
درخواست آزادی بی قید شرط او را داشتند همچنان در بند رژیم اسلامی ایران است .و یا کشیش یوسف نظرخانی که از
سال 2009 دستگیر شد و تا کنون در زندان بسر میبرد و تلاشهای سازمانهای حقوق بشری راه به جایی نبرده و هنوز هم
در زندان است .
اما در مورد کلیسای خانگی به این علت به وجود آمده چون در کلیساهای معمولی افراد اطلاعات معمولا آنجا را تحت کنترل
خود دارند و افراد نو کیش از ترس این که شناسایی نشوند اقدام به تاسیس کلیسای خانگی میکنند برای انجام مراسم و مناسک
خود که این کلیساها هم معمولاً بعد از چند مدت شناسایی شده و خیلی از این نوکیشان را دستگیر میکنند .
به طور کل تعقیر دین در ایران بسیار مشکل میباشد به همین دلیل خیلی از نوکیشان مسیحی مجبور به جای وطن شده
تا بتوانند با حفظ عقايد جان خود را هم حفظ کنند .
به امید روزی که دیگر شخصی را برای عقاید و افکارش در بند نبینیم
رضا امیری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر